Soggen in Z-A

Lieflijk thuisfront,

Omdat studie ontwijkend gedrag blijkbaar niet overgaat met het verhuizen naar de andere kant van de wereld, hier maar weer eens een (eindelijk iets kortere) blog.
De afgelopen week heb ik me 4 dagen ‘opgesloten’ in Academia, dat wil zeggen: 4 dagen meerdere uren achter elkaar gestudeerd en woensdag en donderdag niet uitgeweest (maandag en dinsdag uiteraard ook niet) om mijn eerste werkstuk (zoals ze het zo schattig hier nog noemen) af te maken. Het geen heel inspirerend, NOT, over Griekse tragedies en ik mocht me dus lekker weer terugbegeven naar mijn eerste jaar TFT en me storten op de verschillende termen van Aristoteles, jamm.. Ik kan me wel iets fascinerenders voorstellen, maar goed.. ik wilde me natuurlijk niet laten kennen en heb er daarom toch nog 4 dagen aan gezeten om alle termen fatsoenlijk uit te leggen en te koppelen aan Oedipus Rex. Nu nog hopen dat dit ongeveer was wat ze van me verwachten, zodat ik ook nog een fatsoenlijk punt in de wacht sleep, we gaan het merken..
Gelukkig had ik me vorig weekend heerlijk opgeladen om met goede moed aan deze studie-week te beginnen in het zomerhuis van Neville. Wat een geweldig weekend was dat! Vrijdagavond nog naar de Rugby geweest in Kaapstad (niet het nationale team, maar het team van Kaapstad zelf, de Stormers, ook leuk) in het grote stadion en met échte cheerleaders ;-) Toch leuk om de sfeer van zo’n grote wedstrijd eens mee te maken. Minpuntje (en eigenlijk ook hoogtepuntje) van de avond: Edrics telefoon was gejat door de donut-man. Edric met zijn hanengedrag achter het mannetje aan, die zich ondertussen vermenigvuldigd leek te hebben tot 6 witte-hoedjes-mannetjes, maar gelukkig wist Edric de juist eruit te vissen en na dreigen de politie te bellen, heeft hij zijn telefoon én een heerlijke donut teruggekregen.. Ik zou het toch niet durven, stel dat je de verkeerde hebt.. maar: eind goed, al goed, heerlijke avond!
Rond 2200 was de wedstrijd afgelopen en zijn we vertrokken naar Stillbaai, een schattig dorpje op de gardenroute waar het huis van Neville’s ouders zich bevond. Neville was hier ondertussen ’s morgens al naartoe gereden en toen wij aankwamen na een lange en vermoeiende rit, om 0415!!, lag iedereen al te slapen. Neville was dus als enige wakker gebleven en daarom niet echt meer in de party-stemming, dus zijn we lekker rond 0500 gaan slapen. De ‘volgende’ morgen om 0700 vertrokken de jongens al om te surfen, toch lichtelijk ietwat te optimistisch voor het grootste gedeelte van de groep, dus wij draaiden ons nog even om . Om 0900 (ja, echt!!) ben ik naar de supermarkt gelopen om het nodige voedsel in te slaan en hebben Jana, Janine (2 vriendinnen van Cleo uit België/Duitsland) en ik als echte huisvrouwtjes heerlijke ontbijtjes verzorgd… De rest van de dag (& weekend) heerlijk uitgerust op het strand (prachtige golven, dus ons weer heerlijk uitgeleefd), met de braai en het feestje op zaterdagavond (gekkenhuis!!). Zondag, lief als we zijn, het huisje weer helemaal schoon achtergelaten en teruggereden naar Stellenbosch, want ja: college wordt op sommige moment echt belangrijk geacht, ook hier ;-). Blij dat ik teruggegaan was, want de Japanse dans Butoh blijft toch een fascinerende.. apart.. misschien staat het op YouTube, check het eens.. geniaal!
Vrijdag heb ik dan echt mijn prachtige opdracht ingeleverd en ben ik met Lisa naar Franschhoek gereden voor een heerlijke lunch, dat hadden we meer dan verdiend! Wat een prachtige route daar naartoe, nou weet ik weer wat ik zo leuk vind aan Zuid-Afrika!! (voor het geval ik dat zou kunnen vergeten…). ’s Avonds lekker naar de bios geweest met Inge, aangezien dat hier super goedkoop is, vind ik dat dat best mag, en vandaag naar de Farmersmarket, eindelijk!! Dit stond namelijk al 4 weken (of meer?) op de planning, dus het werd tijd. 3 keer raden wat ik heb gekocht van een schattige geëmigreerde Nederlandse mevrouw:……… Stroopwafels!!! Jammm, eindelijk!! Daar ga ik mij lekker aan vergrijpen. Papa & mama zijn ondertussen ook al 3 weken weg uit Nederland, dus ik denk dat ik hen er vast wel mee kan verblijden, lief van mij toch? Ik denk ook aan alles…
Morgen komen ze dus echt hier, aah, ik kan niet wachten om alles te laten zien!! En om hen weer te zien, uiteraard. Gek idee dat ze over 24 uur gewoon hier zijn, jeej!!
Nu ga ik nog even mijn nagels opnieuw lakken (ook interessant toch?) en daarna lekker uit eten met Inge, want iedereen gaat hier langzaam vertrekken voor de vakantie (mostly Garden Route) en dan moeten we toch even in stijl afscheid nemen. Wordt wel gek hier in Academia, waar het altijd super levendig is met Braaien, feestjes, rondrennende mensen. Elke keer als je naar beneden loopt, kom je wel iemand tegen, maar ik denk dat het hier komende week spookachtig stil gaat zijn. Simon blijft hier, dus op mijn floor zal er nog iets van leven zijn, gelukkig! Tot volgende week, wanneer ik alle avonturen met papa en mama met jullie zal delen!!

Dikke kuus van afscheidnemende en afwachtende Suus.